Bitwa Bitew czyli Apokalipsa Śródziemia

17.12.12, 12:12, dodany przez Galadhorn

W świecie literackim J.R.R. Tolkiena istnieje pojęcie Końca Świata. A ponieważ w ostatnich dniach ta tematyka jest bardzo popularna w związku z tzw. „przepowiednią Majów”, chcemy Wam pokazać, jak dopełnić się mają losy Ardy.

Źródła: Elendili, Elendili, Wikipedia

Podobnie jak w orędziu chrześcijańskim, Apokalipsa Śródziemia jest zdarzeniem radosnym, które usunie wszelkie cierpienie i zło, a Światu da nowy Początek. Oto fragment Silmarillionu, który nie ukazał się w wersji opracowanej przez Christophera Tolkiena, czyli nasze tajne tolkienowskie proroctwo…

Drugie proroctwo Mandosa

§ 31

Wtedy przemówił w proroctwie Mandos, gdy Valarowie zasiedli dla sądów w Valinorze, a wieść o jego słowach powtarzana była wśród Elfów Zachodu. Gdy świat stanie się stary, a Moce zmęczone, wówczas Morgoth, widząc śpiące straże powróci przez Drzwi Nocy z Bezczasowej Pustki i zniszczy Słońce i Księżyc. Jednakże Eärendil runie nań jak biały, palący płomień i strąci go z przestworzy. Wtedy na polach Valinoru stoczona będzie Ostatnia Bitwa. Tego dnia Tulkas będzie się zmagał z Morgothem, a po jego prawicy będzie Eönwë, po lewicy zaś syn Húrina, Túrin Turambar z Berenem Mablostem, którzy powrócą spod wyroków Losu Człowieczego. I czarny miecz Túrina zada Morgothowi śmierć i ostateczny kres, i tak pomszczone będą dzieci Húrina i wszyscy ludzie.

§ 32

Następnie Ziemia zostanie rozłamana i ukształtowana na nowo, a Silmarile odzyskane z Przestworzy, Ziemi i Morza, gdyż Eärendil zstąpi z nieba i odstąpi płomień, który miał w swojej pieczy. Wówczas Fëanor weźmie Trzy Klejnoty i zaniesie je Yavannie Cementári, i rozbije je, a Yavanna ogniem ich ożywi Dwa Drzewa i wielkie światło rozbłyśnie. Zrównane będą wtedy góry Valinoru, by światło popłynęło na cały świat. W tym świetle Valarowie znów staną się młodzi, Elfowie przebudzą się i powstaną wszyscy ich pomarli, a zamysł Ilúvatara ich tyczący, będzie wypełniony. O Ludziach jednak nic tego dnia nie rzekł Mandos w Proroctwie, ani nie wymienił żadnego z Ludzi oprócz tylko Túrina i Berena Mablosta, im jednak dane jest miejsce między heroldami Valarów.

Gdy przyjdzie dzień Końca (quen. Metta), rozpocznie się Bitwa Bitew (sind. Dagor Dagorath). Tolkien o Końcu Świata (quen. Ambar-metta) chciał napisać w Silmarillionie, ale Christopher Tolkien zdecydował się zrezygnować z tego ważnego fragmentu. A jednak odniesienia do ostatecznej bitwy znajdują się w tej wersji Silmarillionu, np. słowa pod koniec Akallabêth, które mówią, że Ar-Pharazôn i jego armia śmiertelników, która postawiła stopę na brzegach Amanu, została pogrzebana pod zapadającymi się wzgórzami i uwięziona aż w Jaskiniach Zapomnianych aż do „Ostatniej Bitwy i Dnia Sądu” (ang. Last Battle and the Day of Doom). Taka wizja końca kojarzy nam się z wyobrażeniami zaratustriańskimi, a także z Ragnarök z wyobrażeń germańskich na Północy. Sam J.R.R. Tolkien wiązał swoją wizję z wyobrażeniami wikingów.

Bitwa Bitew

Zgodnie z Drugim Proroctwem Mandosa (które znajdujemy w HoMe IV, The Shaping of Middle-earth, a w późniejszych wersjach w kolejnych tomach History of Middle-earth), Morgoth znajdzie sposób aby powrócić do Świata przez wyłamane Drzwi Nocy i zniszczy Słońce oraz Księżyc. Eärendil powróci z niebios i spotka na równinach Valinoru „archanielskiego” Tulkasa, Eönwego oraz dwóch ludzi – Túrina Turambara i Berena Mablosta.

Tam siły Valarów zetrą się z Morgothem i jego armią. Tulkas stoczy pojedynek z Morgothem, ale to ludzkie ręce Túrina i Berena zadadzą ostateczny cios i przyniosą śmierć Nieprzyjacielowi. Túrin przeszyje czarne serce „Diabolusa” mieczem Gurthangiem (‚Żelazem Śmierci’). W ten sposób pomści krzywdy wszystkich śmiertelnych ludzi. A potem góry Pelóri zostaną zrównane, trzy Silmarile zostaną odzyskane z ziemi, morza i niebios, a duch Fëanora zostanie zwolniony z sal Mandosa. Rozbije on Silmarile i przywróci wraz z Yavanną blask Dwóm Drzewom. Taki będzie koniec Bitwy Bitew. Świat zostanie w ten sposób odnowiony. Nastanie Nowa Arda. Przebudzą się wszystkie elfy, Valarowie znów będą młodzi, a krasnoludy pomogą Aulemu odbudować ziemię.

A potem rozpocznie się Druga Muzyka Ainurów. Pieśń ta da początek nowemu światu. Dzieci Ilúvatara zaśpiewają ją wraz z Ainurami. Nie wiemy jaki będzie los poszczególnych grup istot inteligentnych i co się stanie ze starym światem w tej przemienionej, nowej erze. Nawet Ainurowie nie wiedzą nic na temat nowego świata Drugiej Muzyki. Wszyscy jednak żyją nadzieją, że będzie ona potężniejsza od Pierwszej Muzyki.

Wzmianki w innych tekstach Tolkiena

We Władcy Pierścieni Tom Bombadil po unieszkodliwieniu Upiora z Kurhanu mówi o czasie, gdy „świat zostanie naprawiony”. Może to być odniesienie do stanu po Dagor Dagorath.

Są też wzmianki do apokalipsy w tekście „Istari” w Niedokończonych opowieściach. Czytamy tam, że Manwë zstąpi z wysokości Taniquetilu aby stanąć do pojedynku z Morgothem.

W swoich ostatnich pismach na temat Śródziemia Tolkien wydaje się zastępować Drugie Proroctwo Mandosa proroctwem śmiertelnej kobiety, Andreth. Tam też jest pojęcie „Ostatniej Bitwy”, ale w tym przekazie Túrin zabija smoka Ancalagona, a nie Eärendil.

W tekście „The Problem of Rós” (HoMe XII) mamy jeszcze inne słowa o apokalipsie:

o ile prawdziwe było proroctwo Andreth Mądrej, że Túrin ma wrócić z Martwych na Ostatnią Bitwę, i zanim opuści Kręgi Świata na zawsze, ma wyzwać Wielkiego Smoka Morgotha, Ancalagona Czarnego, i zada mu śmiertelny cios.

Inną wzmiankę znajdziemy w „Annals of Aman” (HoMe X 71, 76), gdzie czytamy, że konstelacja Menelmakar (nasz Orion) to „znak Túrina Turambara, który przybędzie do świata. Jest to zapowiedź Ostatniej Bitwy, która odbędzie się w końcu Dni”.

Kategorie wpisu: Utwory Tolkiena, Wydarzenia